Μιας και τον τελευταίο καιρό γίνεται λόγος για τον Τζιοβάνι Μορένο της Νασιονάλ, είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω τον πρόσφατο αγώνα της ομάδας του και να σας μεταφέρω τις εντυπώσεις μου απο τον αγώνα της Ατλέτικο Νασιονάλ με την Ρεάλ Καρτατζίνα, αγώνας ντέρμπι μεταξύ της 7ης Νασιονάλ και της 5ης Καρτατζίνα.
Θα αναφέρω κάποια χρήσιμα στοιχεία, αρχικά.
1) Στο πρωτάθλημα αυτό δίνονται πάρα πολύ εύκολα κάρτες. Σχεδόν σε κάθε μαρκάρισμα και δυνατή επαφή ο διαιτητής δεν διστάζει να βγάλει κίτρινη κάρτα, γενικά δεν υπάρχει ανοχή στο σκληρό παιχνίδι.
2) Οι άμυνες των ομάδων που παρακολούθησα ήταν σχετικά αδύναμες. Έπαιζαν ένα είδους ζώνης και πολύ σπάνια έβλεπες man 2 man πάνω στους επιθετικούς.
3) Από το 38' η Καρτατζίνα είχε μείνει με 10 παίκτες λόγο αποβολής ενός παίκτη της.
Ξεκινάω λέγωντας πως ο Τζιοβάνι Μορένο δεν είναι επιτελικό χαφ. Περιφερειακός επιθετικός είναι με χώρο δράσης πέντε μέτρα έξω από την μεγάλη περιοχή έως και το πέναλτι.
Κίνηση στον χώρο
Έχει τρομερή πρώτη κίνηση και στα μέτρα αυτά είναι εξαιρετικά επικίνδυνος παίκτης. Έχει έκρηξη στην πρώτη μπαλιά και λόγο του μεγάλου δρασκελισμού του, αναπτύσει ταχύτητα με την μπάλα. Εξαιρετικά χρήσιμο.
Παίρνει την μπάλα συνήθως με πλάτη προς την εστία και τους αντίπαλους αμυντικούς και κάνει το 1-2 με τον σέντερ φορ-θα μπορούσα να πω ότι θα ταίριαζε ως επιθετικό δίδυμο πολύ με τον Μήτρογλου. Όταν πάρει την μπάλα, είναι εξαιρετικά δύσκολο να τον κόψεις, γιατί, λόγο ύψους και δρασκελισμού μόνο με φάουλ μπορείς να ανατρέψεις την κίνηση του. Όπερ σημαίνει ότι θα έχεις είτε φάουλ έξω από την περιοχή, είτε πέναλτι.
Στην μεγάλη περιοχή
Μέσα στην περιοχή είναι πάρα πολύ επικίνδυνος. Στο πρώτο τέταρτο του αγώνα, ξεκινώντας από ελεγχόμενη θέση για οφσαϊντ δέχθηκε την μπάλα στην μεγάλη περιοχή και με τον αμυντικό στην πλάτη του κατάφερε με δυο υδραυλικές κινήσεις να έρθει σε πρόσωπο με τον τερματοφύλακα και με πλασέ αλλά Ριβάλντo, προσπάθησε να σκοράρει. Πλάσαρε στην γωνία, αλλά ο γκολκίπερ με ενστικτώδη κίνηση κατάφερε να αποκρούσει.
Την εκτέλεση του πέναλτι, όπου και σημειώθηκε το πρώτο γκολ της Νασιονάλ, την ανέλαβε ο ίδιος. Πήρε φόρα και έκανε ένα δυνατό πλασέ,ψαρώνοντας τον τερματοφύλακα ο οποίος είχε επιλέξει λάθος γωνία και όταν είδε πως η μπάλα κατέληγε στην αντίθετη πλευρά, έμεινε άγαλμα.
Τα δυο γκολ που πέτυχε στην συνέχεια (το 2ο και το 4ο της ομάδας του) ήταν το ένα καλύτερο απ' το άλλο.
Στο 58 δέχθηκε μακρυνή μπαλία από τον μέσο, κατέβασε την μπάλα με εξαιρετική τεχνική, έκανε 1-2 με τον επιθετικό και με μεγάλο δρασκελισμό βρέθηκε σε θέση για σουτ όπου με δυνατό πλασέ πέτυχε το δεύτερο προσωπικό του γκολ.
Στο 86 και ενώ το ματς ήταν στο 3-2 υπέρ της Νασιονάλ, πήρε την μπάλα έξω από την μεγάλη περιοχή, 1-2 μέτρα πριν το ημικύκλιο με εντυπωσιακή προσωπική ενέργεια χορεψε 3 αμυντικούς της Καρτατζίνα και πλάσαρε στο τέρμα.
Αμέσως μετά το γκολ, έβαλε την μπλούζα στο κεφάλι του κάνωντας έναν περίεργο πανυγυρισμό ο οποίος του απέφερε την δεύτερη κίτρινη κάρτα και αποβολή. Την πρώτη κίτρινη την είχε δεχθεί στο 46'
Τεχνικές ικανότητες
Δίχως την μπάλα στα πόδια, ο Μορένο είναι στατικός παίκτης και δεν συμβάλει στην ανασταλτική λειτουργία της ομάδας. Ωστόσο, φροντίζει να κινείται στον ελεύθερο χώρο, ώστε σε περίπτωση αντεπίθεσης να μπορεί να δράσει ελεύθερα. Διαθέτει εξαιρετική κλειστή τρίπλα και μεγάλο δρασκελισμό. Αν βρεθεί στον χώρο του κέντρου, δεν θα κάνει περιττές ενέργειες και θα φροντίσει να δώσει γρήγορη πρώτη πάσα σε συμπαίκτη του. Γενικά δεν κουβαλάει την μπάλα στον χώρο του κέντρου, δεν κάνει μεγάλες μπαλιές, δεν είναι δημιουργικός παίκτης.
Αν και έχει καλή κίνηση στην πρώτη πάσα, συνήθως παίζει με τους συμπαίκτες του σερβίροντας κοντινές μπαλιές και κάνει το 1-2 με τον επιθετικό. Η ομάδα του έπαιζε ένα σύστημα 3-5-2, έχωντας στο κέντρο παίκτες που κουβαλούσαν την μπάλα και του την σέρβιραν 5-10 μέτρα πριν την περιοχή. Λόγο της αριθμητικής υπεροχής της Νασιονάλ για 60 λεπτά στον αγώνα, οι μέσοι της Νασιονάλ ανέβαιναν αρκετά. Μπορώ να πω ότι 1-2 παίκτες μου έκαναν κλίκ, γιατί και πατήματα είχαν και τρεξίματα.
Στο δια ταύτα...
Ο Μορένο αναμφίβολα είναι ένας πολύ καλός ποδοσφαιριστής. Διαθέτει υψηλή τεχνική, γρήγορο δρασκελισμό, καλά πλασέ και δυνατά σουτ. Έχει ποικιλία στον τρόπο εκτέλεσης και εξαιρετική φυσική κατάσταση.
Δεν είναι όμως ο παίκτης που θα πάρει την μπάλα από τα κεντρικά χαφ και θα την φέρει προς την επίθεση. Πρέπει πίσω του να έχει δυο εργαλεία που κόβουν ράβουν και θα του την σερβίρουν για να δημιουργήσει καταστάσεις και να διασπάσει την άμυνα του αντιπάλου,
Πρόκειται για παίκτη που ξεχωρίσει στο πρωτάθλημα. Έχει επιβλητική παρουσία στο γήπεδο, ωστόσο αποφεύγει τις δυνατές κόντρες. Του αρέσει να έχει ελεύθερο ρόλο μιας και είναι το αστέρι της ομάδας. Οι άμυνες είναι διαφορετικές από τις ευρωπαϊκές και με τα σύνθετα μαρκαρίσματα που έχουμε στην Ευρώπη, σε συνδυασμό με το σκληρό παιχνίδι θα αντιμετωπίσει πρόβλημα. Έχει σίγουρα και φυσικά και τεχνικά προσώντα, αλλά δεν νομίζω ότι ταιριάζει στο στυλ του Ολυμπιακού. Για να έχεις έναν τέτοιο παίκτη στην ομάδα, πρέπει να διαθέτεις και παίκτες στο κέντρο που πατάνε περιοχή και μπορούν να του μεταφέρουν την μπάλα στον χώρο δράσης του. Κάτι τέτοιο δεν είναι ούτε ο Ντουντού, ούτε ο Μαρέσκα και δεδομένου ότι χρειαζόμαστε έναν αμυντικό χαφ ποιότητας ένας ακόμα περιφερειακός επιθετικός είναι πολυτέλεια. Αν πουλάγαμε τον Ντιόγκο ή δεν ανανεώναμε τον Λούα-Λούα θα είχε νόημα η απόκτηση του και πάλι όμως θα θέλαμε επιτελικό χαφ για να τον τροφοδοτεί.
Φάσεις και γκολ:
Εντυπώσεις από τον Τζιοβάνι Μορένο.
ΚΥΠΕΛΟΥΧΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!
Το πρώτο τρόπαιο για τον Ολυμπιακό μας είναι γεγονός! Έπειτα από έναν εκπληκτικό τελικό όπου η ομάδα μας ήταν καλύτερη στην μεγαλύτερη διάρκεια του και με μαεστρική καθοδήγηση από τον δράκο του Ελληνικού μπάσκετ, ο Όλυμπιακός στέφθηκε Κυπελλούχος Ελλάδος . Συγχαρητήρια στους παίκτες, στον προπονητή, στην διοίκηση και στον κόσμο.
RedArmy
Τα παρακάτω βίντεο είναι του σύγαυρου leonel
Και τώρα τι κάνουμε πρόεδρε;
Η απαγοητευτική εμφάνιση της ομάδας με την Καβάλα, γέμισε προβληματισμούς το ερυθρόλευκο στρατόπεδο. Η ομάδα δεν τραβάει, οι υποχρεώσεις και το αγωνιστικό πρόγραμμα είναι βαρύ, παίκτες απουσίαζουν λόγο τραυματισμών, το ρόστερ είναι ελλειπέστατο και δεν υπάρχει εμπιστοσύνη ούτε στα διοικητικά ούτε και στις δυνατότητες της ομάδας. Τι γίνεται λοιπόν; Αισθάνομαι μεγάλη απαγοήτευση, όπως και οι περισσότεροι φίλοι του Ολυμπιακού άλλωστε. Προσπαθώ να σκευθώ κάτι αισιόδοξο αλλά δεν μου βγαίνει. Η χθεσινή εμφάνιση μας γύρισε πολλά χρόνια πίσω. Και δεν είναι το αποτέλεσμα, στατιστικά δηλαδή να το πάρεις, κάποια στιγμή θα σου κάτσει και η στραβή που λέμε στα εντός έδρας παιχνίδια, τον χρόνο για να γυρίσεις το παιχνίδι το έχεις. Δυο αγώνες έχεις δώσει στο πρωτάθλημα και σου μένει και το ντέρμπι. Αλλά πως να αισιοδοξείς για κάτι καλύτερο όταν επί 95 λεπτά δεν κάνεις μια ευκαιρία βρε αδερφέ, δεν πατάς στην περιοχή του αντιπάλου. Τέσσερις παίκτες άλλαξε ο προπονητής στην θέση του αριστερού χαφ, την οποία με τον περίφημο μεταγραφικό σχεδιασμό μας, την καταργήσαμε. Χρησιμοποίησε όλους τους επιθετικούς που είχε, τι Μήτρογλου, τι Ντιόγκο, τι Ντάρμπισιρ...το αποτέλεσμα το ίδιο. Το κέντρο έμοιαζε να είναι ανύπαρκτο, ο Λεντέσμα σε ρόλο κόφτη με πεδίο δράσης τα 10 μέτρα, ο Ντουντού εξαφανισμένος και μετά το 70 να έχει κλατάρει...ο Ζαϊρί δεν μπορούσε να ντριπλάρει ούτε σταματημένο παίκτη...τα μπακ να τροφοδοτούν τα χαφ με καμινάδες...ποδόσφαιρο του 1910...τι να λέμε τώρα. Το πιο εύκολο που θα μπορούσα να πω είναι πως πρόεδρε έτσι όπως έστρωσες κοιμήσου τώρα. Εσύ επέλεξες αυτόν τον προπονητή, εσύ αποφάσισες ότι δεν θα βάλεις χρήματα αυτό το καλοκαίρι για να πάρουμε έναν παίκτη. Μιλάς στον τύπο για οργανωμένη προσπάθεια απαξίωσης του Ολυμπιακού, ποιός απαξιώνει τον Ολυμπιακό βρε πρόεδρε; Όταν έχεις 3 μήνες στην διάθεση σου να πάρεις παίκτη στην θέση του Τζόλε, όταν ξέρεις ότι από πέρυσι υπήρχε πρόβλημα στην θέση του κέντρου, όταν ήξερες ότι δεν έχεις τέταρτο επιθετικό...όταν ξέρεις πως ο κοσμος έχει μπουχτίσει...ποίος απαξιώνει την ομάδα; Βγήκες και είπες στην συνέντευξη τύπου για 9 παίκτες...ε και...μόνο 9 παίκτες υπήρχαν στην λίστα του προπονητή; Ούτε καν σε λύση ανάγκη δεν πήγες, ενώ είχες την δυνατότητα να μπαλώσεις το ρόστερ με φτηνές λύσεις έστω και την έσχατη στιγμή με ελεύθερους παίκτες. Και όποιος σου λέει ότι δεν υπήρχαν καλές περιπτώσεις...είναι άσχετος και επικίνδυνος. Και να έρθω στο προκείμενο τώρα...τι θα κάνεις; Να απολύσεις τον Κετσπάγια; Και να φέρεις ποιόν; Και αυτός που θα έρθει τι θα είναι μάγος; Έχουμε σοβαρότατες ελλείψεις και πρόβλημα ψυχολογίας...ποίος θα το λύσει αυτό; Για σκέψου το καλύτερα φέτος, γιατί όπως πάει το πράγμα, η χρονιά μοιάζει να έχει χαθεί...σκέψου πως θα ενεργήσεις από εδώ και εμπρός, βάλε το καλό του Ολυμπιακού πάνω από τον εγωϊσμό σου. Σκέψου τι θα κάνεις τώρα που είσαι πρωταγωνιστής,
RedArmy7
Έχουμε μπλέξει μεταξύ του θέλω και του μπορώ...
Το μεν θέλω το αντιπροσωπεύει ο προπονητής
Το δε μπορώ το αντιπροσωπεύει ο πρόεδρος.
Το θέλω του προπονητή είναι Κάλστρομ, Κάριου. Ο πρώτος δεν παραχωρείται από την ομάδα του ή έτσι έχει διαρρεύσει εντέχνως καθώς τα 7εκάτ. είναι πολλά Άρη ο δεύτερος δεν καλοβλέπει την προοπτική να αγωνιστεί στην Ελλάδα, ενώ οι "χωριάτες" αναμένεται να ζητήσουν πάνω από 5εκάτ λίρες συν τα 2εκάτ. λίρες που παίρνει ο παίκτης. Το σύνολο μαζί με μισθούς και χρηματα που πρέπει να δωθούν σε ομάδες αγγίζει τα 18εκάτ ευρώ. Αν προσθέσουμε και τα χρήματα που θέλει η Μπέτις για τον Μάρκ Γκονζάλες και τον μισθό του παίκτη ξεπερνάμε τα 25.
Για να πραγματοποιηθούν αυτές οι μεταγραφές θα έπρεπε να είχαμε μια ΑΜΚ άνω των 50εκάτ. ευρώ, αν συνπολογίσουμε πως 22 πάνε για την μαύρη τρύπα, ένα μεγάλο μέρος του ποσού πρέπει να μείνει στο μετοχικό ταμείο και μαζί με την πώληση Μπελούτσι και τα χρήματα που υπάρχουν τώρα-υποθετικά μιλάμε για 4εκάτ ευρώ συν τα 5 του Μπελούτσι, φτάνουμε αισίως στα 9---Μας λείπουν δηλαδή άλλα 16 για τις παραπάνω κινήσεις.
Σε ότι αφορά τα του μπορώ, αυτό σημαίνει πως θα εξετάσουμε περιπτώσεις ελεύθερων όπως π.χ. Εντού, Μοριέντες, Ροτέν δανεικών όπως Αρμεντέρος, Άλντιντορ, Γκιγιέρμε ή "βατών" θεωρητικά περιπτώσεων που δεν απαιτούνται για την μεταγραφή πάνω από 2-3εκάτ. ευρώ όπως π.χ. Φρέντ, Μαρέτσκα.
Από αυτούς τους παίκτες που έγραψα, θεωρώ πως θα ενδιαφερθούμε άμεσα τουλάχιστον για δυο π. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της ομάδας αυτή την στιγμή είναι το δημιουργικό σε πρώτη φάση και σε δεύτερη φάση το εκτελεστικό.
Αν υπολογίσουμε πως το αρχικό πλάνο, από τα μέσα Μαϊου, προέβλεπε σε πρώτη φάση δανεικό Λέτο με οψιόν αγοράς για το επόμενο καλοκαίρι, θεωρώ πως το ίδιο θα ισχύει με τα τωρινά δεδομένα. Άρα λοιπόν εικάζω ότι ο Αρμεντέρος θα είναι από τα πρώτα όνοματα που θα πέσουν στο τραπέζι και σε δεύτερη φάση θα κοιτάξουν τον 31χρόνο Γεωργιανό Κομπιατσβίλι, ο οποίος δεσμεύεται με συμβόλαιο από την Σάλκε.
Σε ότι αφορά τον επιθετικό μιας και πλέον έχουμε τον Ματ με πρόβλημα στους κοιλιακούς, έχουμε μείνει με Ντιόγκο και Μήτρογλου με τον δεύτερο να μην έχει κάνει προετοιμασία με την ομάδα.
Σε αυτή τη θέση υπάρχει ο άπειρος Άλντιντορ σε ότι αφορά τους δανεικούς και οι ελεύθεροι Μοριέντες και Εντού. Ρίσκο και οι δυο περιπτώσεις, θεωρώ ότι θα εξεταστεί περισσότερο ο δεύτερος καθότι είναι 3 χρόνια μικρότερος. Το κασέ τους είναι περίπου το ίδιο, βέβαια αν πάμε με βάση το πλάνο του προπονητή που θέλει φουνταριστό ο Μοριέντες μπορεί να καλύψει αυτή τη θέση όπως και ο Άλντιντορ με αμφίβολη αποτελεσματικότητα όμως στο τελείωμα των φάσεων. Ίσως ο Φρέντ να καλύπτει το πακέτο-όνομα, παίρνεις το 50% του παίκτη ο οποίος είναι και σε καλή ηλικία όμως πόσο εμπιστοσύνη μπορείς να έχεις α) στον μάνατζερ όπου τα 3εκάτ ευρώ μπορεί να "αυγατίσουν" ως δια μαγείας και να χαθεί πολύτιμος χρόνος για μια αδιέξοδη κατάσταση και β) πόσο αξιόπιστος είναι ο ποδοσφαιριστής που βρίσκεται σε πτωτική πορεία.
Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση του 
Γκιγιέρμε, όμως ο παίκτης ούτε φουνταριστός είναι, ούτε ξέρουμε αν όντως οι Ουκρανοί της Δυναμό Κιέβου τον παραχωρούν δανεικό.
Για το τέλος άφησα το νευραλγικό κομμάτι, το δημιουργικό. Το μόνο όνομα που παίζει στο ρεπορτάζ είναι αυτό του Μαρέτσκα, ένας πιο γρήγορος Λεντέσμα όπως επισήμανε ένας φίλος από το Thrylos Fans. Είναι όμως δεξιοπόδαρος και μάλλον δεν έχει και την καλύτερη άποψη γι αυτόν ο Κετσπάγια. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως μπορεί να κλείσει εύκολα, το θέμα είναι όμως...μας κάνει ο παίκτης; Φυσικά τις περιπτώσεις Τετέϊ και Μπίνια δεν τις ακουμπάω κάν...τον μεν Τετεϊ τον πιστεύει μόνο ο Νινιάδης, ο δε Μπίνια είναι μια πιο σκληροτράχηλη εκδοχή του Σιμάο, δηλαδή σκληρό παιχνίδι, άμυνα, τρέξιμο, μέτρια πάσα και καθόλου συμμετοχή στην δημιουργία παιχνιδιού.
Δεδομένου ότι ο χρόνος πιέζει και ο Κάλστρομ αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός υπάρχει προβληματισμός για αυτή τη θέση. Από την μια πηγάζει το ερώτημα...μπορείς να περιμένεις μέχρι να βρεθεί κάτι καλύτερο...από την άλλη θα ρίσκάρεις να δώσεις προκριματικά δίχως παίκτη που σου φτιάχνει το παιχνίδι; Αν είχε μείνει ο Φερνάντο Μπελούτσι στην ομάδα, το πρόβλημα σαφώς και θα ήταν μικρότερο. Ο Νάντο, έστω και με τα μειονεκτήματα του, μπορούσε να δώσει λύσεις στην κυκλοφορία της μπάλας με γρήγορες και κάθετες πάσες, τώρα ο προπονητής κοιτάζοντας στον πάγκο, βλέπει τον Όσκαρ...Για να δούμε θα βρεθεί λύση σε αυτούς τους γρίφους;
RedArmy
Το blog έχει μείνει ανενεργό για αρκετό χρονικό διάστημα, ειλικρινά πιστέψτε η πρόθεση μου είναι να γράφω πιο συχνά, η διάθεση μου όμως δεν...
Επίσης δεν θα ήθελα να επαναλάβω άρθρα και σχόλια για την επικαιρότητα. Μάλλον θα είναι βαρετό για εμένα να τα γράφω και πολύ περισσότερο για εσάς να τα διαβάζετε. Θα φροντίσω όμως, τα σημαντικότερα post στο Thrylos-Fans να μεταφέρονται και εδώ, όπως και απόψεις φίλων.
Επιγραμματικά μόνο θα αναφέρω:
- Συγχαρητήρια στην ομάδα Ποδοσφαίρου που κατέκτησε το πρωτάθλημα και το κύπελλο
- Συγχαρητήρια στην ομάδα Βόλεϊ που ανάτρεψε τα δεδομένα και κατέκτησε πρωτάθλημα και κύπελο.
- Συγχαρητήρια στην ομάδα του Πόλο που κατέκτησε το πρωτάθλημα και το κύπελλο και ελπίζω να δωθεί σύντομα λύση στο οικονομικό.
- Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Τζόλε για τους τίτλους και τις όμορφες ποδοσφαιρικές αναμνήσεις.
Για την ομάδα του μπάσκετ, δεν μπορώ να πω πολλά πράγματα. Θεώρησα επιτυχία ότι φτάσαμε σε ένα Final Four, θεωρώ όμως μέγιστη αποτυχία ότι δεν κατάφερε να εκμεταλευτεί το πλεονέκτημα έδρας και έχασε τον τίτλο.
Ο χρόνος που έρχεται είναι πάρα πολύ κρίσημος, ίσως ο δυσκολότερος από κάθε άλλη χρονιά κυρίως γιατί δεν υπάρχει πλέον περιθώριο για υπομονή. Έχουν γίνει σοβαρά λάθη, που μας έχουν κάνει απαισιόδοξους.
Με την υπάρχουσα κατάσταση, δεν νομίζω πως πλέον μπορούμε να κάνουμε όνειρα και να έχουμε προσδοκίες, κάθε χρόνο βάζουμε χρήματα και καταφέρνουμε να γινόμαστε λιγότερο ανταγωνιστικοί, κυρίως γιατί δεν υπάρχει ένας ορθολογικός μεταγραφικός σχεδιασμός.
Από το πρώτο πακέτο για ομάδα κορμού που επιχειρήσαμε να φτιάξουμε με Καζλάουσκας, στην ομάδα έχει μείνει ο Βασιλόπουλος, ο Μπουρούσης και ο Σκορτσιανίτης. Ο πρώτος είναι τραυματίας τον μισό χρόνο, ο δεύτερος θα είναι και δεν θα είναι του χρόνου και ο τρίτος ουδείς ξέρει.
Από το δεύτερο πακέτο χρημάτων επί Γκέρσον, έχει μείνει ο Τεόντοσιτς, ο οποίος θα πάει δανεικός για να αποκτήσει "εμπειρίες".
Από το τρίτο πακέτο πακέτο χρημάτων Μένει ο Τσίλντρες, ο Βούισιτς, ο Χαλπερίν, με ερωτηματικό ο Πελεκάνος. Παίκτες δηλαδή που αν είχαμε την δυνατότητα να τους αφήσουμε ελεύθερους θα το κάναμε γιατί για τον Α και Β λόγο δεν μας κάνουν.
οπότε προκύπτουν τα ρητορικά ερωτήματα τι μένει, τι κρατάμε, τι διώχνουμε, τι θέλουμε και τι δεν θέλουμε;
Θα φτιάξουμε ομάδα με τον 33χρόνο Χόλντεν; με τον ξεχασμένο από το 2005 Ζήση; με τον πολύ καλό αλλά 34 χρόνο Πάρκερ;
Να επενδύσεις σε ταλέντα; Είσαι σίγουρος ότι θα πιάσουν; Ενώ είσαι βέβαιος ότι δεν πρόκειται να διεκδικήσεις τον τίτλο; Να επενδύσεις σε παίκτες με όριο ηλικίας 30 ετών; Παίκτες που έχουν συμβόλαια με τις ομάδες τους και θα πρέπει να ματώσεις οικονομικά για να τους αποκτήσεις;
Το μεγαλύτερο πρόβλημα νομίζω πως ακόμα δεν έχουμε αποφασίσει τι ομάδα θέλουμε να κάνουμε. Και σε αυτό ευθύνες έχει και η διοίκηση, όχι μόνο ο προπονητής.
RedArmy [...]
