Έχουμε μπλέξει μεταξύ του θέλω και του μπορώ...

Το μεν θέλω το αντιπροσωπεύει ο προπονητής
Το δε μπορώ το αντιπροσωπεύει ο πρόεδρος.

Το θέλω του προπονητή είναι Κάλστρομ, Κάριου. Ο πρώτος δεν παραχωρείται από την ομάδα του ή έτσι έχει διαρρεύσει εντέχνως καθώς τα 7εκάτ. είναι πολλά Άρη ο δεύτερος δεν καλοβλέπει την προοπτική να αγωνιστεί στην Ελλάδα, ενώ οι "χωριάτες" αναμένεται να ζητήσουν πάνω από 5εκάτ λίρες συν τα 2εκάτ. λίρες που παίρνει ο παίκτης. Το σύνολο μαζί με μισθούς και χρηματα που πρέπει να δωθούν σε ομάδες αγγίζει τα 18εκάτ ευρώ. Αν προσθέσουμε και τα χρήματα που θέλει η Μπέτις για τον Μάρκ Γκονζάλες και τον μισθό του παίκτη ξεπερνάμε τα 25.
Για να πραγματοποιηθούν αυτές οι μεταγραφές θα έπρεπε να είχαμε μια ΑΜΚ άνω των 50εκάτ. ευρώ, αν συνπολογίσουμε πως 22 πάνε για την μαύρη τρύπα, ένα μεγάλο μέρος του ποσού πρέπει να μείνει στο μετοχικό ταμείο και μαζί με την πώληση Μπελούτσι και τα χρήματα που υπάρχουν τώρα-υποθετικά μιλάμε για 4εκάτ ευρώ συν τα 5 του Μπελούτσι, φτάνουμε αισίως στα 9---Μας λείπουν δηλαδή άλλα 16 για τις παραπάνω κινήσεις.

Σε ότι αφορά τα του μπορώ, αυτό σημαίνει πως θα εξετάσουμε περιπτώσεις ελεύθερων όπως π.χ. Εντού, Μοριέντες, Ροτέν δανεικών όπως Αρμεντέρος, Άλντιντορ, Γκιγιέρμε ή "βατών" θεωρητικά περιπτώσεων που δεν απαιτούνται για την μεταγραφή πάνω από 2-3εκάτ. ευρώ όπως π.χ. Φρέντ, Μαρέτσκα.

Από αυτούς τους παίκτες που έγραψα, θεωρώ πως θα ενδιαφερθούμε άμεσα τουλάχιστον για δυο π. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της ομάδας αυτή την στιγμή είναι το δημιουργικό σε πρώτη φάση και σε δεύτερη φάση το εκτελεστικό.

Αν υπολογίσουμε πως το αρχικό πλάνο, από τα μέσα Μαϊου, προέβλεπε σε πρώτη φάση δανεικό Λέτο με οψιόν αγοράς για το επόμενο καλοκαίρι, θεωρώ πως το ίδιο θα ισχύει με τα τωρινά δεδομένα. Άρα λοιπόν εικάζω ότι ο Αρμεντέρος θα είναι από τα πρώτα όνοματα που θα πέσουν στο τραπέζι και σε δεύτερη φάση θα κοιτάξουν τον 31χρόνο Γεωργιανό Κομπιατσβίλι, ο οποίος δεσμεύεται με συμβόλαιο από την Σάλκε.
Σε ότι αφορά τον επιθετικό μιας και πλέον έχουμε τον Ματ με πρόβλημα στους κοιλιακούς, έχουμε μείνει με Ντιόγκο και Μήτρογλου με τον δεύτερο να μην έχει κάνει προετοιμασία με την ομάδα.

Σε αυτή τη θέση υπάρχει ο άπειρος Άλντιντορ σε ότι αφορά τους δανεικούς και οι ελεύθεροι Μοριέντες και Εντού. Ρίσκο και οι δυο περιπτώσεις, θεωρώ ότι θα εξεταστεί περισσότερο ο δεύτερος καθότι είναι 3 χρόνια μικρότερος. Το κασέ τους είναι περίπου το ίδιο, βέβαια αν πάμε με βάση το πλάνο του προπονητή που θέλει φουνταριστό ο Μοριέντες μπορεί να καλύψει αυτή τη θέση όπως και ο Άλντιντορ με αμφίβολη αποτελεσματικότητα όμως στο τελείωμα των φάσεων. Ίσως ο Φρέντ να καλύπτει το πακέτο-όνομα, παίρνεις το 50% του παίκτη ο οποίος είναι και σε καλή ηλικία όμως πόσο εμπιστοσύνη μπορείς να έχεις α) στον μάνατζερ όπου τα 3εκάτ ευρώ μπορεί να "αυγατίσουν" ως δια μαγείας και να χαθεί πολύτιμος χρόνος για μια αδιέξοδη κατάσταση και β) πόσο αξιόπιστος είναι ο ποδοσφαιριστής που βρίσκεται σε πτωτική πορεία.
Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση του Γκιγιέρμε, όμως ο παίκτης ούτε φουνταριστός είναι, ούτε ξέρουμε αν όντως οι Ουκρανοί της Δυναμό Κιέβου τον παραχωρούν δανεικό.

Για το τέλος άφησα το νευραλγικό κομμάτι, το δημιουργικό. Το μόνο όνομα που παίζει στο ρεπορτάζ είναι αυτό του Μαρέτσκα, ένας πιο γρήγορος Λεντέσμα όπως επισήμανε ένας φίλος από το Thrylos Fans. Είναι όμως δεξιοπόδαρος και μάλλον δεν έχει και την καλύτερη άποψη γι αυτόν ο Κετσπάγια. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως μπορεί να κλείσει εύκολα, το θέμα είναι όμως...μας κάνει ο παίκτης; Φυσικά τις περιπτώσεις Τετέϊ και Μπίνια δεν τις ακουμπάω κάν...τον μεν Τετεϊ τον πιστεύει μόνο ο Νινιάδης, ο δε Μπίνια είναι μια πιο σκληροτράχηλη εκδοχή του Σιμάο, δηλαδή σκληρό παιχνίδι, άμυνα, τρέξιμο, μέτρια πάσα και καθόλου συμμετοχή στην δημιουργία παιχνιδιού.
Δεδομένου ότι ο χρόνος πιέζει και ο Κάλστρομ αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός υπάρχει προβληματισμός για αυτή τη θέση. Από την μια πηγάζει το ερώτημα...μπορείς να περιμένεις μέχρι να βρεθεί κάτι καλύτερο...από την άλλη θα ρίσκάρεις να δώσεις προκριματικά δίχως παίκτη που σου φτιάχνει το παιχνίδι; Αν είχε μείνει ο Φερνάντο Μπελούτσι στην ομάδα, το πρόβλημα σαφώς και θα ήταν μικρότερο. Ο Νάντο, έστω και με τα μειονεκτήματα του, μπορούσε να δώσει λύσεις στην κυκλοφορία της μπάλας με γρήγορες και κάθετες πάσες, τώρα ο προπονητής κοιτάζοντας στον πάγκο, βλέπει τον Όσκαρ...Για να δούμε θα βρεθεί λύση σε αυτούς τους γρίφους;
RedArmy