Xριστούγεννα έρχονται, και τι δώρο επεφύλαξαν στους εργαζόμενους του επίσημου περιοδικού του Ολυμπιακού; Το επίσημο περιοδικό του μεγαλύτερου συλλόγου στην Ελλάδα είναι πλέον παρελθόν, γιατί;
Σε μια εποχή που η ομάδα έχει πάρει τα πάνω της, λεφτά στα ταμεία υπάρχουν γενικότερα και το σημαντικότερο τα οικονομικά της ομάδας τα διαχειρίζεται ο ίδιος ο άνθρωπος που ξεκίνησε την ιστορία του περιοδικού, αυτή η απόφαση μοιάζει με ένα οξύμωρο σχήμα, με ένα κακόγουστο αστείο, γιατί;
Πώς, πότε και γιατί είναι λόγοι που αδυνατώ να κατανοήσω πόσο μάλλον να εξηγήσω. Μάλλον εξήγηση υπάρχει αλλά δεν είναι του παρόντος.
Συγκίνηση είναι το πρώτο συναίσθημα που με κατέλαβε, ένα σφίξιμο στο στομάχι το δεύτερο και μια πίκρα το τρίτο. Δεν θα ξεχάσω τη μέρα που είχα πάει για πρώτη φορά στο περιοδικό για να κάνω την πρώτη μου συνεργασία, ούτε φυσικά το μεγάλο έμβλημα με τον κόκκινο δαφνοστεφανομένο έφηβο σε λευκό φόντο που υπήρχε στην γραμματεία...
Εκεί γνώρισα ανθρώπους με ποιότητα, με κατανόηση, φίλους και συνεργάτες που εργάζονταν με αγάπη για αυτό που έκαναν δίχως να λογαριάζουν τις ατέλειωτες ανθρωποώρες για να βγει μια δουλειά με υπευθυνότητα, με ποιότητα, με μεράκι, μια δουλειά που ταίριαζε στο μεγαλείο αυτού του συλλόγου, ένα θρυλικό περιοδικό αντάξιο ενός Θρύλου.
Θυμάμαι πολύ καλά την κουβέντα ενός φίλου, που σκεφτόμασταν πώς θα γίνει η περίφημη υπέρβαση του Ολυμπιακού, πώς θα δημιουργηθεί μια ομάδα που θα είναι ανταγωνιστική μεγάλων δυνάμεων του παγκόσμιου και ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου... Και η ειρωνεία της τύχης... Την χρονιά που φάνηκε να αλλάζουν τα πράγματα προς το καλύτερο για τον ευρωπαίο Ολυμπιακό, ήρθε και η χαριστική βολή για το επίσημο περιοδικό του συλλόγου. Κάθε τι όμορφο έχει ένα τέλος και το επίσημο περιοδικό του Ολυμπιακού που ξεκίνησε ως μια έκδοση τον Μάιο του 1996 για τα τότε διαρκείας και το Μάρτιο του 1998 «κρεμάστηκε» για πρώτη φορά στα περίπτερα και η πορεία του συνοδεύτηκε με τις μεγάλες επιτυχίες του Θρύλου, με τα 10 πρωταθλήματα, με το τέλος των πέτρινων χρόνων, με τόσες αναμνήσεις που θα θέλαμε τόμους να περιγράψουμε, κλείνει τον Δεκέμβρη του 2007, 11 περίπου χρόνια μετά... Το τέλος για τους περισσότερους ήταν αιφνίδιο, αναπάντεχο. Όχι όμως με τέτοιο τρόπο, ρε παιδιά...
RedArmy and FRIENDS...
