Η επιλογή πρέπει να γίνει από το πρώτο ράφι και όχι από το καλάθι...

Η επιδείνωση της υγείας του Ντάρκο Κοβάσεβιτς που πιθανότατα θα σημάνει το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας σύμφωνα με τα όσα ισχυρίζονται οι γιατροί που τον εξέτασαν εδώ στην Ελλάδα, κάνει επιτακτική την ανάγκη αγοράς ενός επιθετικού, η οποία δεν είναι εύκολη υπόθεση, αφού για να πάρεις μια μηχανή των γκολ, πρέπει να σκάσεις μια μηχανή που βγάζει χρήματα. Στην Ευρώπη, δύσκολα θα βρεθεί ομάδα στο μέσο της σεζόν -εκτός αν μιλάμε για Ρωσία ή χώρες που το πρωτάθλημα λόγο παγετού έχει διακοπεί- που να δώσει το πρώτο βιολί της. Συνεπώς είτε θα πρόκειται για κάποιον "Όσκαρ" της τάδε ή δείνα ομάδας που έχει ελάχιστες συμμετοχές και θέλει να τον ξεφορτωθεί.

Στην Λατινική Αμερική τα πράγματα είναι πιο απλά, έχεις χρήμα; παίρνεις παπάδες! Με την οικονομική κρίση που επικρατεί στην παγκόσμια αγορά, δεν υπάρχουν πλέον οι ίδιες ευκαιρίες για τα λαβράκια που κοστολογούνται με 10 και 15εκάτ. ευρώ. Αφήστε που όταν κάνεις διαπραγματεύσεις με Λατινική Αμερική μιλάς πάντα με δολάρια και όχι με ευρώ. Από την εποχή του Λοσάντα ίσχυε αυτό ίσως και παλαιότερα, συνεπώς πολύ εύκολα αυτά τα 5 ή 10 εκάτ. που ακούονται να αφορούν δολάρια, όπερ σημαίνει αισθητά λιγότερα σε ευρώ.

Ρευστό στην παρούσα φάση, δεν φαίνεται να υπάρχει, ακόμα και τον Γκέκα να πάρει, τον οποίο δεν θεωρώ κάτι το αξιόλογο, χρειάζονται 2εκάτ. ευρώ. Συνεπώς για να αποκτηθεί ένας ποδοσφαιριστής θα χρειαστεί να γίνει μια επένδυση, μια εισροή ρευστού από κάποια προκαταβολή χορηγίας, μια δανειόληψη κλπ.

Μέχρι τον Ιούνιο, ο Ολυμπιακός πρέπει να καταβάλει αρκετά εκατομμύρια ευρώ για δόσεις συμβολαίων σε ποδοσφαιριστές και ομάδες. Ενώ το τέλος του οικονομικού έτους είναι τον Μάρτιο όπου εκεί θα οριοθετηθεί μεγάλος αριθμός από το μπάτζετ της ομάδας για την επόμενη χρονιά.

Το θέμα είναι ποιοί είναι οι στόχοι της διοίκησης για την φετινή χρονιά. Θα επαναπαυθούμε στο πρωτάθλημα και πιθανότατα στο κύπελο, αφήνοντας στην άκρη το Ουέφα; Θεωρούμε πως η Σεντ Ετιέν ή η Μίλαν ή η Βέντερ Βρέμμης θα είναι το ταβάνι για την φετινή πορεία του Ολυμπιακού;

Συνεπώς βρισκόμαστε μπροστά σε δυο καταστάσεις.
Είτε κάνουμε μια φτηνή μεταγραφή πιθανότατα από τον εσωτερικό χώρο με σκοπό να βγει το πρωτάθλημα. Το +9 δίνει μια ασφάλεια, αλλά μια ενδεχόμενη απουσία του Ντιόγκο για 2-3 παιχνίδια μπορεί αυτή την διαφορά να την μετατρέψει σε εφιαλτική απόσταση αναπνοής από τους διώκτες μας, συνεπώς η ανάγκη απόκτησης ενός ακόμα σέντερ φορ είναι επιτακτική και αναγκαία.

Είτε κάνουμε ένα οικονομικό άνοιγμα ενισχύοντας την ομάδα, σε δυο θέσεις που υπάρχει σοβαρή έλλειψη. Προτεραιότητα είναι η θέση του επιθετικού και ανάλογα με την δαπάνη, μπορεί να κινηθεί για έναν αμυντικό μέσο, έστω και από αυτούς που ακούγονται από το εσωτερικό.

Η ουσία όμως είναι να γίνει προσεκτική επιλογή, να μην φορτωθούμε κανένα παλτό και αρχίσουμε πάλι τα τραγελαφικά αφιερώματα. Στην ιστορία των μεταγραφών του Ολυμπιακού επί εποχής Κόκκαλη, σπανίως δεν έχει βγει ο ακριβός ποδοσφαιριστής. Αντίθετα μπορώ να θυμηθώ δεκάδες περίπτωσεις φτηνών μεταγραφών που δεινοπαθούσαμε να τους λύσουμε τα συμβόλαια.

RedArmy


Υ.Γ. Ντάρκο σιδερένιος σε περιμένουμε να επιστρέψεις κοντά μας

[...]

Πρέπει να βρεθεί η σωστή χημεία...

Απαγοητευτικός ήταν εχθές ο Ολυμπιακός με αντίπαλο την Μακάμπι στο Τελ Αβίβ.
Σε κανένα σημείο του χθεσινού ματς η ομάδα δεν μπήκε στο πνεύμα του αγώνα, ενώ αρκετοί παίκτες ήταν από αόρατοι έως ανύπαρκτοι.
Δεν θα συμφωνήσω με όσους κατακρίνουν τον Τσίλντερς. Ο Τσίλι είναι ένας rookie στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ, δεν είχε εμπειρίες και παραστάσεις ούτε από Ευρωλίγκα ούτε από το Ελληνικό πρωτάθλημα. Τα χρήματα με τα οποία αμοίβεται είναι αρκετά, αλλά αυτό δεν αποτελεί κανένα επιχείρημα για την προσφορά που μπορείς να περιμένεις από έναν παίκτη. Εχθές πάντως προσπάθησε, δεν του έβγαινε το ματς, αλλά έβλεπες πως προσπαθούσε.
Η μεγαλύτερη απαγοήτευση ήταν η υπόλοιπη ομάδα με εξαίρεση τον Γιοτάμ και αποκορύφωση τον Γκρήρ. Έχω την εντύπωση πως ο Γιόταμ που δεν ήρθε με τις μεγάλες φανφάρες και τυμπανοκρουσίες έχει προσαρμοστεί περισσότερο από τους υπόλοιπους στην ομάδα. Ο Λην από την άλλη με έχει απαγοητεύσει πλήρως, πέρυσι ήταν σχεδόν μια ομάδα μόνος του, φέτος που υποτίθεται ότι μπορεί να προσφέρει περισσότερα γιατί έχει και άλλους μαέστρους η ορχήστρα, στα δύσκολα ματς η απόδoση του είναι κάτω του μετρίου. Ελπίζω να περνάει μια περίοδο ντεφορμαρίσματος και να προσφέρει αυτά που μπορεί στην συνέχεια.
Γενικά όμως η ομάδα δεν μας έχει ικανοποιήσει. Ακόμα και στα θεωρητικά εύκολα παιχνίδια, η μηχανή κάπου μπουκώνει ενώ στα δύσκολα μας απαγοητεύει. Απλά θα θυμίσω πως σε Μάλαγα, Ζάγκρεμπ, Τελ Αβίβ και ΟΑΚΑ, στα δυσκολότερα ματς που έχει δώσει φέτος η ομάδα έχουμε γνωρίσει την ήττα με κάτω τα χέρια, και οι παίκτες που υποτίθεται πρέπει να στηρίζουν την ομάδα είναι ωσεί παρόντες.
Δεν γνωρίζω αν ο Παναγιώτης έχει καταφέρει να βρει ακόμα την χημεία της ομάδας, έτσι ώστε να υπάρχει μια συνέχεια της απόδοσης και όχι σκαμπανεβάσματα. Δεν γνωρίζω αν απλά η ομάδα είναι άπειρη και παρασύρεται εύκολα στον ρυθμό του αντιπάλου, ούτε μπορώ να το δεχθώ όταν έχεις γκάρντ όπως τον Θωδωρή να μην μπορείς να φτιάξεις παιχνίδι.
Επειδή τα ζόρικα τώρα αρχίζουν, καλό θα είναι να υπάρχει μια περισυλλογή για το πως θα καταφέρει ο Παναγιώτης να βρει μια λύση σε αυτό το πρόβλημα, εάν δεν του βγαίνει η χημική εξίσωση λόγο έλλειψης ενός στοιχείου, ας ζητήσει να του το φέρουν. Δεν μπορούμε να κάνουμε όνειρα για το Βερολίνο με τέτοιες εμφανίσεις. Πρέπει να γίνει ορθή αξιολόγηση του προβλήματος και να βρεθεί σύντομα η λύση του.
RedArmy

[...]