Επιτέλους λίγη σοβαρότητα...

Τέλος καλό, όλα καλά με το Κύπελλο. Και τι δεν ακούσαμε δηλαδή, πως ο Άρης θα έκανε περίπατο, πως ο Μπάγιεβιτς θα έκανε με τα κρεμμυδάκια τον Σεγκούρα, πως οι παίκτες του Ολυμπιακού ήταν σε διακοπές εδώ και ένα μήνα, πως το κύπελλο θα χαριστεί για τον Αβραάμ. Πως ο πρόεδρος του Ολυμπιακού δεν θα παρακολουθούσε το παιχνίδι, γιατί γνώριζε το αποτέλεσμα και παρόμοιες εικασίες στο πλαίσιο της φαιδρότητας.
Η αλήθεια είναι πως με όλο αυτό το κλίμα που είχε δημιουργηθεί, με το περιστατικό του Λούα-Λούα, τον τραυματισμό του Λεονάρντο και τον "χαβαλέ" στις προπονήσεις που έκαναν οι ποδοσφαιριστές σύμφωνα με τα ρεπορτάζ των εφημερίδων, οι οπαδοί δεν ήταν πάρα πολύ αισιόδοξοι.
Επειδή όμως στο ποδόσφαιρο τα πάντα κρίνονται στο γήπεδο, ο Σεγκούρα έδειξε τις αρετές του και δικαιώθηκε που επέμεινε στον τομέα της τακτικής, οι ποδοσφαιριστές απέδειξαν πως όταν κρίνεται ένας τίτλος τον αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα.
Μεγάλη εντύπωση πάντως μου έκαναν οι δηλώσεις του Σεγκούρα και η άρνηση του να αναλάβει ως πρώτος προπονητής. Δεν πιστεύω πως μόνο το γεγονός ότι η σύζυγος του δεν μπορούσε να εργαστεί στην Ελλάδα αποτέλεσε πρόβλημα. Άλλωστε οι 240.000€ που έπαιρνε ως βοηθός, άνετα θα διπλασιαζόντουσαν αν αναλάμβανε ως πρώτος προπονητής. Όμως υπερίσχυσαν άλλα πράγματα και θα ήθελα δημόσια να του πω ένα ευχαριστώ.
Θα του επισημάνω βέβαια πως στο ματς με την ΑΕΚ, η εικόνα της ομάδας και η αδράνεια στον πάγκο μας απαγοήτευσε άπαντες, ούτε θέλω απολογηθώ για όσα είχα γράψει σε προηγούμενο άρθρο, ούτε να βρω δικαιολογίες για να τα γυρίσω τούμπα. Όπως κάθε άνθρωπος έχει τις δυνατότητες και τις αδυναμίες του και στο συγγεκριμένο παιχνίδι, η ομάδα του Ολυμπιακού παρουσιάστηκε ασόβαρη στο γήπεδο. Θα του βγάλω το καπέλο όμως για τον τρόπο που αντιμετώπισε τον τελικό, για το πως κράτησε την ψυχραιμία του στις αντιδράσεις του κόσμου και των ίδιων του των παικτών, για την ταπεινοφροσύνη και τα εύσημα που απέδωσε σε πρώην συνεργάτες του.
Όλα αυτά όμως πέρασαν, τι κρύβει η επόμενη μέρα για τον Θρύλο; Μα φυσικά η εύρεση ενός προπονητή είναι το πρώτο μέλημα της ομάδας, ενός προπονητή που θα τον πιστέψει ο κόσμος και ο πρόεδρος και φυσικά ολόκληρο το ποδοσφαιρικό τμήμα να δουλέψει με σοβαρότητα. Δεν γνωρίζω ποιός έχει δίκιο στην περίπτωση του Λούα-Λούα. Ο αγαπημένος ποδοσφαιριστής της εξέδρας δύσκολα θα συνεχίσει στην ομάδα, τα τερτίπια του βλέπετε δείχνουν έλλειψη σοβαρότητας και επαγγελματισμού όμως και η κίνητη της ομάδας να μην συγχωρήσει τέτοιου είδους συμπεριφορές είναι ένα σημάδι σοβαρότητας. Αρκεί βέβαια να υπάρχουν άξιοι και ποιοτικοί αντικαταστάτες, όχι μόνο του Λούα, αλλά του Ντομί, του Σέζαρ και όσων παιδιών αποτελέσουν παρελθόν. Αυτό που πρέπει να ζητάμε ως οπαδοί από την διοίκηση είναι να αντιμετωπίζει με σοβαρότητα όλες τις ανάγκες της ομάδας και όχι να καταφεύγει σε εφήμερες και φτηνές σοβαροφανείς λύσεις πού μόνο σοβαρές δεν είναι...
RedArmy