Δια πυρός και σιδήρου

Σε ένα ματς που θύμιζε θρίλερ του Τζον Κάρπεντερ, ο Ολυμπιακός διατήρησε ζωντανές τις ελπίδες του για πρόκριση στην φάση των 8. Είναι πασιφανές πως τα παιδιά προσπαθούν να ξεπεράσουν τον ευατό τους, η νίκη από την ήττα ήταν τόσο κοντά. Απορρίας άξιο είναι η στάση που κράτησε ο κόσμος, σπάνια θυμάμαι τον κόσμο στο ΣΕΦ να αντιμετωπίζει ένα παιχνίδι του Μπασκετικού Ολυμπιακού δίχως σθένος, παλμό και δύναμη. Λες και παρακολουθούσαν μια παράσταση σε ένα θέατρο. Οι απανωτές ήττες και κυρίως η εύκολη επικράτηση του αιωνίου έχουν κάνει τα παιδιά να μην πιστεύουν στον ευατό τους. Κάτι η κακή φυσική κατάσταση, κάτι η ψυχολογία κάτι οι συνεχείς τραυματισμοί που τους κάνουν να αισθάνονται ανασφάλεια δείχνουν την εικόνα μιας ομάδας που αγωνίζεται δίχως να γνωρίζει τον λόγο.
Είναι πολύ δύσκολο για τον Παναγιώτη Γιαννάκη να αλλάξει σε αυτή την χρονική περίοδο την εικόνα της ομάδας και οι δραστικές αλλαγές ίσως επιφέρουν μεγαλύτερη ζημιά παρά θα κάνουν καλό. Αυτή η νίκη δια πυρός και σιδήρου ενδεχομένως να τονώσει το ηθικό των περισσοτέρων και να αρχίσουν να πιστεύουν στον ευατό τους. Να πιστέψουν ότι μπορούν να παίξουν το μπάσκετ που ξέρουν αλλά και να υπερβάλλουν τις δυνατότητες τους, άλλωστε αυτό θα πει πρωταθλητισμός. Με την επιστροφή των Μάτσε, Μπουρούση αλλά και των υπολοίπων παιδιών που συνέρχονται σιγά, σιγά από τους τραυματισμούς που τους ταλαιπωρούν, η ομάδα θα έχει περισσότερες λύσεις και μπορεί να πετύχει σπουδαία πράγματα, φτάνει να αποκτήσει το αγωνιστικό τσαγανό. Εχθές έκαναν μια αρχή και ο κόσμος πρέπει να τους στηρίξει για την δύσκολη συνέχεια.
RedArmy