Ήταν λίγο μετά τις 15:00 το μεσημέρι όταν άκουσα σε έναν ραδιόφωνικό σταθμό τον ύμνο του Θρύλου, προς στιγμήν νόμιζα πως ονειρευόμουν γιατί να παίζει στα ραδιόφωνα ο ύμνος του Ολυμπιακού τέτοια εποχή μόνο παράξενο μου φαινόταν, λίγα δευτερόλεπτα αργότερα άκουσα την είδηση πως ο κυρ Αχιλλέας δεν βρίσκεται πια στη ζωή. Ο τελευταίος και γηραιότερος της οικογένειας των Γραμματικοπουλέων που δημιούργησαν τον θρύλο μας βρίσκεται πλέον στους ουρανούς, ένας θρύλος, ο θρύλος των Θρύλων όπως τον ονόμασε ο Αντώνης Γλύκας. Ο Κυρ Αχιλλέας ήταν μια μεγάλη και ιστορική μορφή για τον Ολύμπιακό. Γεννήθηκε το 1910 και σε όλη του την καριέρα φόρεσε μοναχά την ερυθρόλευκη φανέλα του Θρύλου μας ενώ ήταν και πέντε φορές διεθνής με την Εθνική Ελλάδος. 'Ηταν ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες της εποχής του ενώ είχε το παρατσουκλι "Ζαμόρα" λόγο των ριψοκίνδυνων και θεαματικών επεμβάσεων του που θύμιζαν τις επεμβάσεις του διάσημου τερματοφύλακα της Μπαρτσελώνα.
Την πρώτη του εμφάνιση με την ερυθρόλευκη φανέλα την πρωτοφόρεσε στις 3 Νοέμβρη του 1928 ενώ αγωνίστηκε για τελευταία φορά στις 4 Φεβρουαρίου του 1944 σε ένα φιλικό ματς όπου η αναπληρωματική ομάδα του Ολυμπιακού κέρδισε το Γουδί με σκορ 5-1. Από ειδήμωνες του ποδοσφαίρου θεωρείται πως ήταν ο κορυφαίος τερματοφύλακας την δεκαετία του 30 και 40.
Με τον Ολυμπιακό μας στέφθηκε πρωταθλητής Ελλάδας τα έτη 1931,1932,1933,1934, 1936,1937 και 1938 και πρωτάθλητής Πειραιά το 1929,1930,1931,1934, 1937,1938 και το 1940
ακολουθεί απόσπασμα από την ανακοίνωση στην επίσημη ιστοσελίδα της
ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Ποιος ήταν ο αείμνηστος Αχιλλέας Γραμματικόπουλος.
Ο Αχιλλέας Γραμματικόπουλος γεννήθηκε το 1908 στον Πειραιά και ξεκίνησε τον αθλητισμό σε ηλικία οχτώ ετών ως αθλητής του στίβου και συγκεκριμένα της αναρρίχησης επί κάλω, στον Πειραϊκό Σύνδεσμο. Ποδόσφαιρο πρωτόπαιξε στον Αήττητο ο οποίος μετονομάστηκε σε Αρη Πλατείας Αλεξάνδρας και το 1926 μεταπήδησε στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ όπου παρέμεινε ως το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας το 1944. Ο Αχιλλέας Γραμματικόπουλος με τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ελλάδας το 1931,1933,1934, 1936,1937 και το 1938 και το πρωτάθλημα Πειραιά το 1929,1930,1931,1934, 1937,1938 και το 1940. Θεαματικός και πανέξυπνος τερματοφύλακας, βαφτίστηκε από τους φιλάθλους της εποχής του με το παρατσούκλι «Ζαμόρα». Έτσι λεγόταν ο διασημότερος μαζί με τον Ρώσο Γιασίν, τερματοφύλακας όλων των εποχών που τον καιρό εκείνο έπαιζε στη Μπαρτσελόνα και αργότερα στη Ρεάλ Μαδρίτης. Χαρακτηριστικό είναι το σχόλιο του «Αθλητικού Χρόνου», δημοσιευμένο στις 12 Σεπτεμβρίου του 1934: «Τερματοφύλαξ μεγάλης κλάσεως, ο αίλουρος των πειραϊκών δικτύων. Σταθερός στις αποκρούσεις του και αποτελεσματικός στις επεμβάσεις του. Τολμηρός όσον ουδείς άλλος γκολκίπερ στο Πανελλήνιον.» Ο Αχιλλέας Γραμμτικόπουλος ήταν πέντε φορές διεθνής με την Εθνική Ελλάδας, σταματώντας το ποδόσφαιρο έγινε διαιτητής ενώ το 1967 ίδρυσε την Ακαδημία Ποδοσφαίρου του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ. Μέχρι το τέλος της ζωής του παρέμεινε ενεργά δίπλα σε όλες τις δραστηριότητες του ενιαίου ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ.
ΟΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΡΔΑΣΗ
"Καθιερώθηκε στην α ομάδα το 1931. Πλονζόν αριστουργήματα, ακροβατικές εκτινάξεις, θεαματικός, τολμηρός στις εξόδους του, με ευφυείς αντιδράσεις, αυτός ήταν ο Αχιλλέας, ο αντικομφορμιστής τερματοφύλακας, ο «Ζαμόρα» των φιλάθλων. Ομορφος, αρρενωπός, μελαχρινός, ένας bon-viveur της εποχής, εξοπλισμένος με ανεξάντλητο χιούμορ, λάτρης της περιπέτειας. Πιστός στον Ολυμπιακό, αφιέρωσε όλη τη ζωή του στην κόκκινη ομάδα. Το απέδειξε η πολύχρονη συνεισφορά του στον σύλλογο, ακόμη κι όταν σταμάτησε την καριέρα του. Προπονητής στα τμήματα υποδομών, εμψυχωτής των νέων, μέλος του Συνδέσμου Βετεράνων, τιμήθηκε επανειλημμένως για τη δράση του. Έγινε διαιτητής, σφυρίζοντας παιχνίδια της Α Κατηγορίας, αλλά και διεθνείς αγώνες" 1928: Ανήκει στο δυναμικό του Ολυμπιακού 1931: Υπερισχύει στον ανταγωνισμό του με τον Κλειδουχάκη και μονιμοποιείται στη θέση του τερματοφύλακα 1931: Μέσα σε τσουχτερό κρύο και άφθονη λάσπη από τη βροχή γίνεται ο διεθνής φιλικός αγώνας εναντίον της αυστριακής πρωταθλήτριας Βάκερ. Ο Αχιλλέας δέχεται καταιγισμό σουτ, τινάζεται δεξιά και αριστερά μέσα στο βούρκο της εστίας, γίνεται ένα με τη λάσπη, παίζει μόνος του όλη την επίθεση των Αυστριακών. Κατάκοπος από την υπερπροσπάθεια υποκύπτει στο 83. Ήταν το καλύτερο παιχνίδι της καριέρας του. 1934: Στο παιχνίδι Ιταλίας-Ελλάδας 4-0 για τα προκριματικά του Παγκοσμίου κυπέλλου στο Μιλάνο πραγματοποίησε δεκάδες αποκρούσεις σε σουτ των Μεάτσα και Φερράρι. Μετά τη λήξη τον ζήτησαν οι άνθρωποι της Αμπροζιάνα (Ίντερ), εντυπωσιασμένοι από την απόδοσή του. Ο Γραμματικόπουλος αμέσως αποδέχτηκε. Έπεσαν πάνω του οι συμπαίκτες του, θυμίζοντάς του τη ρετσίνα, το ρωμέικο φιλότιμο, τα κορίτσια, ακόμη και την … Ακρόπολη. Ο Αχιλλέας λύγισε, συγκινήθηκε … μπήκε στο πλοίο και επέστρεψε στον Πειραιά. 1944: Αγωνίζεται για τελευταία φορά στον Ολυμπιακό, ουσιαστικά όμως είχε τελειώσει τη σταδιοδρομία του το 1939.
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει κυρ Αχιλλέα, θα είσαι για πάντα ζωντανός στις μνήμες όλων μας.
RedArmy
